Ingrid Bittink (47) is al een kwart eeuw meubelmaker, maar heeft sinds 1 april 2022 (geen grap) haar plek gevonden bij Van Keulen. Als alleenstaande moeder van twee tieners werkt ze parttime. Dat is dus in haar geval wel gewoon 36 uur. Donderdagmiddag is ze vrij. “Dat bevalt me uitstekend. Echt, het voelt nog steeds helemaal goed hier. Lekker werken in een gemoedelijke sfeer, met prima collega’s. Beter kan ik me niet wensen.”
“Na de MAVO deed ik een opleiding meubelmaken, omdat me dat een mooi vak leek. Dat was het ook, maar toen ik op mijn 17e als jong grietje stage ging lopen in de mannenwereld, beviel me dat niet goed. Toen dus ook nog maar een opleiding dierverzorging gedaan en netjes afgemaakt. Maar er was ook in die tijd al een tekort aan meubelmakers en zo kwam ik uiteindelijk toch bij een klein ambachtelijk meubelmakersbedrijf in De Lutte terecht. En vervolgens werkte ik 21 jaar bij een andere interieurbouwer uit Rijssen. In de coronaperiode liep dat voor mij en een aantal collega’s op een eind. Al snel werd ik gebeld en kon ik bij een andere interieurbouwer in Enschede aan de slag. In de praktijk betekende dat veel elektra en dat is niet mijn ding. Begin 2022 solliciteerde ik dan ook, na een tip, bij Van Keulen. Dat bleek wederzijds een heel goede zet.”
“Dat heeft natuurlijk met het werk te maken, maar vooral met de collega’s en de sfeer. Je krijgt hier veel vrijheid om het werk op jouw manier te doen. Als ik ‘s morgens om 7.30 uur begin, maak ik of de klus af waar ik de vorige dag mee bezig was of haal een nieuwe werkbon op en zet dan die nieuwe kast in elkaar volgens de specificatie van de klant. Niemand loopt in mijn nek te hijgen en de vraag is vaak: Krijg je het op tijd af of heb je er iemand bij nodig?’ Er ligt geen overdreven druk op. Dat maakt wel dat je, als het een keertje spannend wordt tegen een deadline aan, ook automatisch bereid bent een tandje bij te schakelen of een uurtje door te buffelen. Als ik een paar uurtjes vrij nodig heb voor thuis, dan is dat nooit een probleem. We overleggen wat dat betekent voor de klus en lossen dat met elkaar op. Zo zou het overal moeten gebeuren, maar ik kan je vertellen dat dat bij veel bedrijven niet of heel anders werkt.”
Ingrid Bittink, Meubelmaker
“Nee, ik heb geen enkel probleem met een serie van dezelfde kasten produceren. Sterker nog, dat geeft ook rust. Je gaat lekker aan de slag en doet je ding. Dat bevalt me prima. Zo’n serie is ook een keer af en dan is er weer iets heel anders voor een totaal andere klant uit een compleet andere branche. Dat zorgt voor afwisseling in wat natuurlijk best veel montage-achtig werk is. Maar dat ‘monteren’ betekent niet dat je niet ook gewoon een verstek moet zagen of een sponning moet frezen. Ik pak eigenlijk alles wel aan, maar als er iets is, wat ik, om wat voor reden ook, echt niet zie zitten, is er altijd wel een ander project, dat ik mag doen.”
“Natuurlijk wel, ik zou graag wat meer vrouwen in de hal zien. Niet dat ik een hekel heb aan mijn collega’s hier. Integendeel, ik werk graag met mannen en ik dol ook gewoon met de jongens mee. Maar het is gewoon jammer dat er niet meer vrouwen kiezen voor dit hartstikke leuke vak. De jonge meiden die beginnen in het vak of stage lopen, begeleid ik graag. Als ik ’s avonds op de bank plof of een paar uurtjes lekker ga tekenen, heb ik een voldaan gevoel. Dat gun ik die meiden ook, net als het plezier in het werk dat ik hier zelf iedere dag heb.”
